Herfstweekend

Afgelopen vrijdag kregen wij een heel naar bericht over mijn neef (de middelste zoon van mijn oudste zus). Hij zal binnenkort een hele nare operatie moeten ondergaan, maar de vooruitzichten zijn gunstig (ook al zag het er in het begin heel somber voor hem uit).
Ben er het hele weekend van slag van geweest. De zaterdag was zo'n rare dag en liep ik met mijn ziel onder mijn armen.
Zondag leek weer zo'n rare dag te worden, maar we hebben ons bij elkaar geraapt en zijn even gaan 'luchten' bij het kasteel in Geldrop. Heerlijk even in het omliggende park/bos/tuinen gewandeld, de kinderboerderij bezocht, een leuke 'tentoonstelling' bezocht over poep :-) en daarna nog in het kasteeltje zelf rondgelopen.

De meiden vonden het ook geweldig. Bij een hele grote boom in het bos verzonnen ze dat het hun huis was en de rest van de route hebben ze alleen maar 'gespeeld'. Daarna was het ook grote pret bij de kinderboerderij, vooral die kleine brutale geitjes die tegen je opspringen om een beetje voer te krijgen. Een klein geitje werd hardhandig door een bokje weggeduwd, alleen het kleine geitje sprong net op tijd weg en het bokje raakt Lara met een puntige hoorn in haar been.....flink pijn.....en een behoorlijke blauwe plek.
De 'tentoostelling' over poep was ook heel leuk. Zo kon je aan de poep voelen (neppoep natuurlijk :-) ) en moest je raden van welk dier die poep afkomstig was.....meiden vonden het wel vies maar ook heel leuk. En in het kasteeltje waren er natuurlijk allerlei oude dingen te zien en vrijwilligers vertelden ook het een en ander erover, vooral richting de kinderen.....dus al met al een zeer geslaagde middagvulling. Toen we in de auto zaten, vroeg Nina dan ook "wanneer gaan we er weer heen mam?'.

We hebben inmiddels wel besloten om vaker dit soort uitjes in het weekend in te plannen, gewoon gezellig met het gezin op pad, frisse neuzen halen, hoofden even laten doorwaaien, i.p.v. thuis op de bank hangen en vervelen.

Deze week las ik zoals gewoonlijk ook het blog van Bij Guusje Thuis. Via haar blog kwam ik bij het verhaal van Kanjer Guusje. Zo aangrijpend. De Kanjerketting vind ik een mooi initiatief en ik zit er hard over te denken om daaraan mee te doen met ons gezin.

Deze week zal ik veel kaarsjes branden voor mijn neef (en zijn gezin) en hopen/bidden op een goede afloop en dat ze de kracht zullen vinden om hier samen doorheen te komen.

Lieve groetjes Conny